วันจันทร์, กันยายน 16, 2556

อเมริกาดินแดนแห่งเสรีภาพ


เอกสารเป็นตั้งที่ฉันเตรียมไป แต่ไม่ได้ใช้เลย
สำหรับฉันผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ถือหนังสือเดินทางประเทศไทย ทุกครั้งที่เดินทางมักจะมีปัญหาวุ่นวายเรื่องการขอวีซ่าท่องเที่ยวอยู่เสมอ ฉันไม่สามารถซื้อตั๋วเครื่องบินตอนเช้าแล้วนั่งเครื่องบินตัวเปล่าตอนบ่ายเพื่อที่จะเดินทางไปยังบางประเทศได้ การเดินทางทุกครั้งจึงจำเป็นที่จะต้องมีการวางแผนล่วงหน้าเป็นเวลานาน ฌูเอา และมาเรีย ดีถือหนังสือเดินทางโปรตุเกส ทั้งคู่เลยไม่ค่อยมีปัญหาเหมือนฉันมากเท่าไหร่นัก ทั้งสองคนมีโอกาสที่จะเปิดโลกทัศน์ไปยังประเทศต่างๆ ได้ง่ายกว่าฉัน หรืออีกหลายคนที่ถือหนังสือเดินทางจากประเทศแถบทวีปเอเชีย แต่การเดินทางไปยังทวีปยุโรปสำหรับฉันไม่เคยมีปัญหาใดๆ เกี่ยวกับวีซ่าเลย อาจจะเป็นเพราะฉันแต่งงานกับชาวยุโรป ทุกครั้งที่ต้องทำวีซ่ามักจะสะดวก รวดเร็ว และไร้ค่าใช่จ่ายใดๆ! แต่เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อนไปแต่งงานกับชาวยุโรปซะหมด ที่การทำวีซ่าฟรีนั้นเพราะเราสองคนเป็นประชากรมาเก๊า ซึ่งครั้งหนึ่งอย่างที่ทุกคนทราบกันดีว่ามาเก๊าเคยอยู่ภายใต้การปกครองของโปรตุเกสก่อนที่จะมีการส่งมอบคืนให้แก่จีน ฉะนัั้น ค่าธรรมเนียมวีซ่าเลยไม่จำเป็นหากฉันยื่นขอวีซ่าไปประเทศโปรตุเกสจากรัฐบาลมาเก๊า

ตั้งแต่ที่ฉันรู้ว่าต้องเดินทางผ่านประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อที่จะไปยังจุดหมายปลายทางของเราคือ ประเทศโดมินิกัน รีพับริค และย้ายเข้าบ้านใหม่ของเราที่เป็นเรือซึ่งจอดรอเราอยู่นั้น ต่อมปลายประสาทของฉันทุกเส้นก็เริ่มทำงานหนักเมื่อตอนที่รู้ว่าต้องเตรียมเอกสารเพื่อยื่นขอวีซ่าผ่านเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาในการต่อเครื่องบินของการเดินทางของเรา เอกสารเป็นตั้งที่ฉันเตรียมไว้เพื่อให้รัฐบาลอเมริกาอนุญาตให้ฉันผ่านประเทศของเขาไปอย่างไร้อุปสรรค สำหรับคนที่ไม่ได้มีภาษาอังกฤษเป็นภาษาแม่อย่างฉันถึงกับมึนหัว และกำขมับที่ต้องลงทะเบียนและตอบคำถามสำหรับวีซ่าอเมริกัน ฉันใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงในการตอบคำถามที่ถามฉันว่า "ฉันเคยทำงานที่เกียวกับการค้ามนุษย์หรือไม่" หรือ "ฉันเคยมีส่วนร่วมในกิจกรรมของผู้ก่อการร้ายหรือไม่" สงสัยมากๆ ใครจะตอบและกดปุ่ม YES หลังจากที่ตอบคำถามหมดแล้วก็เป็นอันเสร็จขั้นตอนแรกของการลงทะเบียน ขั้นตอนต่อไปคือการชำระเงิน เราสามารถชำระเงินค่ายื่นขอวีซ่าอเมริกันผ่านทางเซเว่น อีเลฟเว่นได้ สะดวกและรวดเร็ว จากนั้นก็ต้องมาลงทะเบียนในเวบไซต์อีกครั้งเพื่อกำหนดวันในการสัมภาษณ์วีซ่า เป็นอันเสร็จขั้นตอนการลงทะเบียนทั้งหมด
ตัวอย่างคำถาม
ส่วนการปกครองพิเศษมาเก๊า ประเทศจีน เราไม่มีสถานกงศุล หรือสถานฑูตอเมริกา ฉันเลยต้องนั่งเรือข้ามฟากไปยังเกาะฮ่องกงโดยใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง ทันทีที่ฉันเหยียบย่างเข้าดินแดนเขตของประเทศสหรัฐอเมริกา ฉันต้องผ่านจุดตรวจหลายจุด แต่พนักงานทุกคนทำงานกันเป็นมืออาชีพและรวดเร็ว ผู้ที่สัมภาษณ์ฉันเป็นหญิงอเมริกัน หน้าตายิ้มแย้ม ฉันหวังว่าพนักงานทุกคนของหน่วยงานภาครัฐทุกภาคจะทำงานและมีหน้าตายิ้มละไมเหมือนหญิงอเมริกันคนนี้สักครึ่งหนึ่งก็ยังดี เธอถามคำถามฉันง่ายๆ ว่า "มีโปรแกรมอะไร" แน่นอนค่ะ ฉันไม่ได้เป็นผู้ก่อการร้ายหรือนักค้ามนุษย์ข้ามชาติ ฉันก็ตอบไปตามความเป็นจริงว่า "อ้อ! เราเพิ่งซื้อเรือใบที่ประเทศโดมินิกัน รีพับริคและจะไปล่องเรือรอบโลกกัน แต่ฉันต้องเดินทางผ่านประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อเดินทางไปยังประเทศโดมินิกัน รีพับริค ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางของเรา" เธอตอบกลับมาว่า "โอ้โห! น่าตื่นเต้นนะ" แน่นอนสิคะจะน่าตื่นเต้นและน่าสนใจกว่าถ้าหากวีซ่าฉันไม่ผ่าน "ฉันมีคำถามจะถามข้อนึง คือ สมมติว่าเราต้องเดินทางไปบางเกาะ เช่น หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐอเมริกา ฉันต้องยื่นขอวีซ่ายังไง" พนักงานสาววัยกลางคนตอบกลับมาว่า "เอาอย่างนี้ เราจะออกวีซ่าอเมริกาให้คุณ 10 ปี คุณจะได้ไม่มีปัญหาอะไรอีก" หา.....อะไรนะ ประเทศที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีบุญได้แม้กระทั่งแค่ผ่านไป จะออกวีซ่าท่องเที่ยวให้ฉันตั้ง 10 ปี! "เอ่อ แต่ฉันยื่นเรื่องขอแค่วีซ่ารอเปลี่ยนเครื่องนี่หน่า" เธอถามฉันกลับมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่า "หรือจะไม่เอา" ฉันเลยรีบยิ้มกว้างๆ ปิดปากเงียบ ไร้คำถาม และกล่าวขอบคุณพร้อมเพงิบหัวด้วยความดีใจ ขอบคุณมากๆ ค่ะ


รอคิวตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าเพื่อเข้าไปยังบริเวณสถานฑูต
ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ด้วยใจ ที่ได้มีวีซ่าท่องเที่ยวอเมริกาที่มีอายุถึง 10 ปี ใครจะคิดมาก่อนว่าที่ฉันยื่นวีซ่าแค่ต่อเครื่องแต่ท้ายที่สุดฉันจะได้วีซ่า 10 ปี กลับมา การยื่นเรื่องขอวีซ่าอเมริกาไม่ได้ยากเย็นอย่างที่ฉันคิด เอกสารเป็นตั้งที่ฉันเตรียมหิ้วไปเพื่อหวังว่าจะเป็นเอกสารสนับสนุนในการสัมภาษณ์การอนุมัติวีซ่า ฉันไม่ได้ใช้เลย เขาแค่ขอสำเนาบัตรประชาชนมาเก๊าไปอย่างเดียวเท่านั้น เพื่อนคนจีนของฉันที่มาเก๊าบอกฉันว่า อาจจะเป็นเพราะฉันแต่งงานกับชาวยุโรป อะไรๆ เลยง่าย ไม่เหมือนกับผู้หญิงโสดที่พยายามจะเข้าประเทศอเมริกา ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็แล้วแต่ ตอนนี้ฉันมีวีซ่าอเมริกาแล้วเหมือนเป็นใบเบิกทางให้โครงการการล่องเรือรอบโลกของเราง่ายขึ้น ฉันสามารถผ่านไปยังประเทศและเกาะต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นประเทศโปโตริโก้ หมู่เกาะเวอร์จิ้นของสหรัฐอเมริกา อเมริกันซามัว กวม หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา หมู่เกาะยูเอสไมเนอร์เอาท์ไลน์ นิง และแน่นอนที่ขาดไม่ได้เลยคือ ฮาวาย

ต่อจากนี้ไปฉันคงต้องฝึกฝนภาษาอังกฤษให้มากขึ้น ขัดเกลาภาษาอังกฤษที่ฉันใช้ผิดๆ อีกนิดหน่อย โดยที่ฉันหวังว่าฉันจะเลิกพูดภาษาอังกฤษสำเนียงไทย หรือสำเนียงจีน อย่างที่ภาษาอังกฤษเค้าว่า "Thinglish" หรือ "Chinglish" ซะที 

1 comments:

แสดงความคิดเห็น