 |
| "ดี" บ้านใหม่ของเรา ที่อ่าวลูเปรอน (Luperon) โดมินิกัน รีพับบลิค (Dominican Republic) |
แผนการการเดินทางทั้งหมดเริ่มขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เดิมทีเราทั้งคู่ตั้งใจว่าจะหาเรือใบที่เหมาะสมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ในทวีปเอเชีย หรือใกล้กับมาเก๊าที่ๆ เราทั้งสองคนอาศัยอยู่ และเริ่มการเดินทางจากมาเก๊าไปยังประเทศที่ใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาทางการ หยุดพักทุกประเทศที่มีร่องรอยทางประวัติศาสตร์โปรตุเกสเมื่อ 500 ปีที่ผ่านมา เราทั้งสองคนต้องการสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของมาเก๊ากับประเทศอื่นๆ ที่ใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาทางการ เพราะอย่างน้อยเราทั้งสองคนก็เห็นความสำคัญประวัติศาสตร์มาเก๊าและระลึกถึงบุญคุณสถานที่ๆ เราอาศัยอยู่
อย่างไรก็ตาม แนวคิดดังกล่าวก็ต้องล้มเลิกไป เนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนใดๆ ทั้งสิ้นจากรัฐบาลมาเก๊า อีกทั้งรัฐบาลมาเก๊าก็มิได้เห็นความสำคัญของการสนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของมาเก๊ากับประเทศอื่นๆ ที่ใช้ภาษาโปรตุเกสเป็นภาษาทางการตามแผนการเดินทางของเราทั้งสอง ที่น่าแปลกใจคือกิจกรรมที่มีการสนับสนุนและส่งเสริมเรื่องการท่องเที่ยวของ มาเก๊า แต่กรมการท่องเที่ยวมาเก๊ากลับไม่เหลียวแล เราทั้งสองคนรู้สึกแปลกใจและสงสัยมากว่าจริงๆ แล้วกรมการท่องเที่ยวมาเก๊าอยากจะส่งเสริมการท่องเที่ยวในด้านใดกันแน่ หรือประเทศที่เราจะไปเยือนอาจจะมิได้มีอำนาจทางการเงินอย่างประเทศจีน ที่เป็นหนึ่งในผู้นำโลกเศรษฐกิจในปัจจุบัน
หลังจากที่เราผิดหวังกันไปแล้ว ได้พบผู้คน เพื่อน และคนรู้จักจำนวนมาก แนวความคิดแผนการเดินทางเริ่มต้นก็เปลี่ยนไปจากเดิม ที่เราทั้งสองคนตั้งใจว่าจะให้การเดินทางดังกล่าวเริ่มต้นและสิ้นสุดในมาเก๊าคงจะไกลจากความเป็นจริง เนื่องจากเหตุผลทางการเงิน ตัวอย่างเช่นมูลค่าขนส่งเรือเพื่อมายังมาเก๊า เราไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าขนส่งเรือราวห้าหมื่นยูโรเพื่อขนส่งเรือมายังที่ๆ เราวางแผนให้เป็นจุดเริ่มต้นได้ เนื่องด้วยงบประมาณของครอบครัวเราที่มีอย่างจำกัด เราพบกับเรือใบขนาด 45 ฟุต คุณภาพดี มีความคงทนแข็งแรง ด้วยคุณสมบัติที่ดีและราคาที่เหมาะสม เราจึงตัดสินใจซื้อเรือที่จะเป็นบ้านใหม่ให้แก่เราที่ประเทศโดมินิกัน รีพับบลิค โดนมีแผนการเดินทางที่จะเริ่มขึ้นในเดือนมกราคม ปี 2014 แนวคิดของโครงการการเดินทางของเรา บางแนวคิดก็ยังคงอยู่และดำเนินต่อไป แนวบางแนวคิดก็ต้องยกเลิกไปด้วยข้อจำกัดและปัญหาบางประการ เราทั้งคู่อยากให้ “ดี”นำธงของมาเก๊าไปยังประเทศต่างๆ รอบโลก เพราะเป้าหมายของเราก็ยังต้องการส่งเสริมวัฒนธรรมภาษาโปรตุเกส เพื่อเฉลิมฉลองการครบรอบ 500 ปี การเดินทางของชาวโปรตุเกสทางทะเลจากยุโรปไปยังเอเชีย แต่ดูเหมือนว่าความต้องการของเราสองคนไกลจากความเป็นจริง
เราทั้งสองคนตัดสินใจละทิ้งชีวิตที่มีความสะดวกสบาย สิ่งอำนวยความสะดวก ข้าวของเครื่องใช้หรูหรา เครื่องประดับราคาแพงที่เราพอมีกันอยู่บ้างเล็กน้อย ทิ้งความมั่นคงทางหน้าที่การทำงาน เพื่อแลกกับอิสรภาพ และเพื่อให้โอกาสกับ “ดี” ลูกสาวของเราทั้งสองคน ได้สัมผัสและเติบโตท่ามกลางธรรมชาติ โดยมีพ่อแม่ทั้งสองคนคอยอบรมสั่งสอนอย่างใกล้ชิดให้เธอมีคุณธรรม มากกว่าเห็นคุณค่าของวัตถุสิ่งของ
0 comments:
แสดงความคิดเห็น